به گزارش «نماینده» پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، ضدانقلاب از همان روزهای نخست برای به زمین زدن نظام نوپای اسلامی برنامهها ریخت، تجزیة بخشهایی از کشور یکی از این برنامهها بود و در این راستا کردستان محور تحرکات ضدانقلاب و سرمایهگذاریهای قدرتهای غرب و شرق شد. درگیریها در کردستان ماههای ابتدایی پیروزی انقلاب با عناوین دهان پرکنی چون خودمختاری آغاز و تشدید شد و متأسفانه دولت موقت نیز در این زمین بازی کرده و خواستة خودمختاری ضدانقلاب را تأيید کرد!
مرداد و شهریور ۱۳۵۸ درگیریها در مناطق کردنشین کشور از جمله پاوه حالت جدّی به خود گرفت و اگر ورود انقلابی حضرت روحالله نبود، این مناطق توسط ضدانقلاب تجزیه میشد. دولت موقت از عملکرد ضعیف گذشتة خود پس از این رویدادها درس نگرفت و در مذاکره با تجزیهطلبان خواستة آنان مبنی بر خروج نیروهای نظامی و انتظامی از جمله پاسداران انقلاب از مناطق کرد نشین را پذیرفت! به این ترتیب بود که درگیریها در مناطق کردنشین در سال ۵۸ ادامه یافت و به فروردین و اردیبهشت ۱۳۵۹ رسید.
هیئت حسن نیتی که کردستان را جولانگاه ضدانقلاب کرد؟
سردار «شریف»، فرماندة عملیات سپاه در ۲۷ اردیبهشت ۱۳۵۹، عملکرد دولت موقت و نیز مجاهدتهای پاسداران در برابر جنایات ضدانقلاب در کردستان را اینگونه تشریح کرد: «بعد از این رویدادها هیئت حسن نیت از طرف دولت مأمور رسیدگی به مسئله شد و نتیجة کار هیئت این شد که به تقاضای گروههای سیاسی ... سپاه پاسداران از منطقه خارج شود و امنیت منطقه را به ژاندارمری و شهربانی و در بعضی مناطق به ارتش واگذار نماید. به دنبال این جریان سپاه از شهرهای بانه، سقز، بوکان و پیرانشهر خارج شد و در بقیة شهرها عملیات نظامی را متوقف کرد و در مقر خود باقی ماند. به دنبال مذاکراتی که در اواخر سال گذشته انجام گرفت قرار بر این شد که سپاه از شهر سنندج نیز خارج شود و به داخل پادگان سنندج انتقال پیدا کرده و مواضع خود را در شهر تحویل دهد.»
تذکراتی که نادیده گرفته شد
ابوشریف در ادامة گزارش خود میگوید: «با توجه به اینکه سپاه کراراً به مقامات دولتی تذکر میداد که در طول مذاکرات ضدانقلاب اقدام به تدارک و سازماندهی و سنگربندی مینماید و لازم است ضمن مذاکرات از این قبیل اقدامات جلوگیری بشود ولی متأسفانه نه تنها اقدامی در این مورد صورت نگرفت بلکه پاسگاههایی که مجدداً ژاندارمری در منطقه ایجاد کرده بود یکی پس از دیگری توسط ضدانقلاب خلع سلاح گشت... »
فرماندة عملیات سپاه ادامه میدهد: «در یک ماه گذشته ضدانقلاب در شهر سنندج خود را برای جنگ طولانی مهیا کرده بود و واحدهای ارتش مستقر در باشگاه افسران و تلویزیون و فرودگاه را محاصره کرده و آب را بر روی آنها قطع کردند و حملات خود را با اسلحههای سنگین و خمپاره به طرف پادگان شروع کردند.»
ابوشریف اینگونه جنایات ضدانقلاب را تشریح میکند: «از آنجا که ضدانقلاب برای ادامة عملیات نظامی خود از نظر آذوقه در مضیقه بود، برای تأمین آذوقه مغازههای بستة مردم را غارت کرده و به زور وارد منازل مردم... میشدند و همة این اعمال سبب شد که در هفتة گذشته تظاهراتی علیه حزب دموکرات و کومله و چریکهای فدایی خلق در سنندج برپا شد که هزاران نفر از مردم این شهر شعار زنده باد امام سر دادند، این تظاهرات توسط حزب دموکرات سرکوب شد و در فجیعترین این اعمال حزب دموکرات پیش نمازهای محل را قتل عام کردند.»
سردار شریف پایان جنایات ضد انقلاب در کردستان را نیز این گونه تشریح میکند: «بعد از آنکه محاصرة شهر کاملاً پایان یافت به مجرد حملة پیشمرگان مسلمان کرد و پاسداران و ارتش به یکی از مواضع محکم آنان در تپههای مشرف بر شهر ضدانقلاب چنان شکست فاحشی خورد که قدرت مقاومت را در خود از دست داد و یکی پس از دیگری سنگرها را خالی کرده و پا به فرار گذاشت و عقبنشینی کرد و شبانه از تاریکی استفاده نمودند و پای پیاده خود را به کوهها زدند و چون تمام راهها بسته بود عدة زیادی از آنها در راه سقز دستگیر شدند. از سه روز گذشته نیز شهر کاملاً از وجود ضدانقلاب خالی گشت و شهر سنندج دیروز حتی شاهد یک تیراندازی نبود.»
نظر شما